Cultuur snuiven

Het wordt vandaag een rustige dag. Natuurlijk eerst ontbijten. Dit keer met nasi dus dat is goed te doen, wat gestoomde cake en een soort soja soep die er zo groenig uitziet dat ik het maar niet probeer. Maar ik kan me aardig volduwen met de nasi en de cake.

Vandaag alweer de derde Chinese les. De tonen zijn ontzettend moeilijk. Het geeft ook een andere betekenis aan een woord, dus je moet opletten op welke toon je het zegt.

Na de les ga ik de Chinese karakters kalligraferen. Ook weer erg leuk om te doen, maar weer lastig. Wanneer Amber en ik klaar zijn, komen de andere dames terug van school. Qiqing laat ons even zien hoe het eigenlijk moet. Zij heeft zes jaar les gehad toen ze nog jong was en dat kun je zien ook. Het is een kunst op zich. Ik wist overigens niet dat de karakters van oorsprong tekeningen waren. In de loop van de tijd is het veranderd in de tekens van nu. Wist je trouwens dat de tattoos van Chinese tekens die door buitenlanders zijn gezet, vaak niet eens de juiste betekenis hebben? Het plaatje kan kloppen, maar er moet een bepaalde balans inzitten, anders staat er gewoon iets anders. Amber liet me twee tattoos zien van bodybuilders op internet waar gewoon staat: varken en aap. Volgens mij was dat niet de bedoeling hahaha! Maar ze heeft me verzekerd dat mijn tattoo toch echt China betekent en dat elke Chinees dit kan lezen. Gelukkig!

Na de lunch gaan ze allemaal even slapen en ik ga mijn huiswerk doen. Om 3 uur gaan we een country food and culture introduction doen. Ik had thuis al een powerpoint gemaakt over Nederland, dus die laat ik de dames zien. Ik vertel ze over klompen, molens, haring, stroopwafels, het schoolsysteem en over de wijken in Den Haag en we hebben het een beetje over politiek. Ze vinden het allemaal erg leuk. Daarna geeft Sylvia een powerpoint over de verschillende soorten eten die ze over heel China hebben en dat elke regio zijn eigen soort voeding heeft. De één heeft juist pittig eten, de ander juist zoet of zout. De ene regio eet rijst, de andere eet noedels etc. etc. Een superleuke en interessante presentatie. Ik vraag ze nog of het waar is dat ze in China honden en katten eten. Het is inderdaad waar dat er honden worden gegeten, maar katten daar doen ze niet aan. Als ik ze vraag in welke regio dat dan gebeurd zeggen ze alle vier tegelijk: HIER!

Maar gelukkig heeft geen van hen ooit hond gegeten en doen ze dat alleen in kleine dorpen (waaronder ons dorp volgens mij, maar goed, daar geven ze geen antwoord op).

Na dit gezellige onderonsje gaan we dumplings maken in het nieuwe huis. Wij slapen met z’n allen in het 200 jaar oude huis, maar iets verderop is een nieuw huis gebouwd waar een familie woont die zorgdraagt voor ons eten, voor het halen en brengen van en naar het station/kindergarden en die de dekens wast. Bij hun thuis gaan we dumplings maken. We zitten in de huiskamer annex keuken en op de tafel worden er van grote hompen deeg kleine balletjes gemaakt. Die balletjes worden uitgerold tot kleine ronde plakjes en daar stoppen we de vulling in. Daarna moeten we ze op een bepaalde manier dichtvouwen, wat nog best een klusje is. Het is erg leuk om te doen, maar na dertig dumplings heb ik het wel gehad, maar er moeten er nog heel veel. Ik denk dat we er wel honderd maken met z’n vijfjes. Erg leuk, maar dan weet ik al wat er komen gaat. Diner, ontbijt en lunch zullen gevuld worden met die dumplings. Op zich zijn ze best oke hoor, maar ik ga mijn pak met cakes maar opentrekken, want hier ga ik mijn avondeten niet mee vullen. Ik vind het een beetje saaie kost zullen we maar zeggen. Dus na 7 stuks ben ik er echt klaar mee terwijl iedereen (inclusief de familie) wel meer dan het dubbele naar binnen werkt. O ja, en dan niet te vergeten de dumplingsoep. Dit is volgens mij gewoon water waar dumplings in hebben gelegen, althans zo ziet het eruit. En wat mij betreft lijkt het op afwaswater, dus ik ga er ook dit keer niet aan beginnen.

Na ons dumplingdiner gaan we gelijk onze hikeschoenen aantrekken want we gaan een berg beklimmen. Het is een enorm steile berg, wel af en toe verhard, maar met een stijging van soms wel 15-20% denk ik. We hangen helemaal naar voren om een beetje vooruit te komen. Het duurt dan ook ongeveer 3 kwartier voordat we, doornat, allemaal boven zijn. Het uitzicht is weer geweldig. Vanuit een ander dorp komt Chinese muziek dat door de bergen galmt, dus het plaatje is echt compleet wat mij betreft. We gaan even zitten, maken wat leuke foto’s en vertrekken daarna weer naar beneden want het begint al donker te worden. En het is maar goed dat we weer op tijd weg zijn gegaan, want het laatste stuk was erg donker en steil. Wanneer we weer naar beneden gaan is het inmiddels half 8 en lopen we nog even naar de plaatselijke winkel om wat koude sojamelk te halen. Deze smaakt echt goddelijk en langzaam lopen we door naar ons huis om daar te douchen en dan onze filmavond te houden.

Vrijdagmiddag vertrek ik met Amber, Qiqing en Jenny naar Yangshuo en Sylvia gaat weer terug naar Shanghai. En dan zaterdag ga ik met Jenny de rijstvelden daar bekijken. Ook weer spannend, dus voorlopig nog genoeg te doen!

Tot morgen allemaal XXX

Fongyen village

Deze ochtend was het ontbijt echt niet te eten. Normaal gesproken doe ik mijn best en eet ik wat rijst of een soort dumplings (dauz?), maar dit was echt niet te doen: oil tea. Een soort soep met niks erin, gemaakt op basis van knoflook, gember en nog iets. In ieder geval leek het nergens naar. De dauz? heb ik nog wel gegeten en die stokjes ook en de oil tea wel geproefd, maar op de nuchtere maag was dit echt niks.

 Om 9 uur begon de les weer. De les is gewoon in huis, dus ik hoef nergens naar toe. Amber en ik zitten achter haar laptop en ze schrijft Chinese zinnen op die ik dan moet uitspreken. Dat is al een kunst op zich. Daarnaast krijg ik allemaal woordjes die ik moet leren. Het lastige is, dat je op geen enkele manier de woorden kunt rijmen met Nederlandse woorden. Er valt echt geen ezelsbruggetje te maken, dus gewoon een kwestie van stampwerk dan maar.

Ik krijg ook de geschiedenis van China te horen. Erg indrukwekkend al die Dynastieën en hoe China zich in de loop van de tijd heeft uitgebreid. Ze hielden in ieder geval van vechten en van handel drijven, maar lieten zich toch kleinhouden door de Westerse landen toen het ging om de opium. Over de opstand die in 1989 plaatsvond, je weet wel met die Chinese student voor die tank, krijgen ze trouwens niets te horen. Alle websites die hierover gaan zijn afgeschermd en ze mogen er ook niet over praten. Ze weten zelfs niet eens wat er precies aan de hand was. Dus helaas kunnen ze me dat dus niet vertellen. Toch maar eens opzoeken als ik thuis ben. Na de lunch (rijst met aardappel en courgette en een omelet met wat bittere meloen) ga ik mijn huiswerk doen. 

We hebben besloten om om half 3 de deur uit te gaan naar een ander dorp, niet heel ver weg. De chauffeur brengt ons gelukkig, want zoals gewoonlijk is het weer heet en vochtig. Ik kijk op mijn telefoon en die geeft 35 graden aan en luchtvochtigheid 95%. Niet te doen toch, dit. Maar ja, je kunt moeilijk binnen blijven zitten. Dat is ook geen optie. Yiqing heeft een leuke toch in gedachten. Eerst naar een soort tempel met een heel mooi uitzicht, daarna over de brug van de rivier naar de oude stad. De brug is ondergelopen door al het water dat de afgelopen dagen is gevallen, dus je moet over een soort tegels heen om door het water te kunnen. Best nog spannend want ik heb mijn camera om mijn nek, maar het gaat allemaal goed en ik haal droog de overkant.

Het is ontzettend mooi hier. De zon maakt het vooral geweldig mooi. We bezoeken een huis dat authentiek Chinees is. Het is erg leuk om dat te zien. Jammer dat ik de foto’s niet kan laten zien, maar zodra ik thuis ben komen ze alsnog! 

Na het bezoek aan het huis gaan Amber en ik een berg beklimmen (ja echt) en Yiqing, Jenny en Sylvia moeten een interview doen voor hun schoolopdracht. De berg is echt een hel, maar Amber en ik doen het toch. Enorm veel trappen en steil omhoog en af en toe moet ik echt even stoppen want ik ben niet van plan om een heartattack te krijgen hier. Uiteindelijk bereiken we de top en kan ik hele mooie plaatjes schieten. Natuurlijk ook nog een paar selfies met Amber en dan gaan we weer naar beneden. We wachten op de andere dames en pakken dan een bamboebootje de rivier op. Het is allemaal een beetje krakkemik, maar ach, het idee is leuk en het is gezellig. Na de boottocht gaan we weer richting huis en ik ben blij toe, want alles is doorweekt, zo warm is het.

Eenmaal thuis gaan we eerst eten. Dit keer rijst met een soort aardappelpuree en wat vleesjes met uien. Best goed te doen, zeker wanneer je honger hebt.Daarna een koude douche, maar dat maakt zo aan het eind van de dag niet uit. De hitte moet uit dat lichaam want de muggen vinden me te lekker. Geen enkele muggenspray helpt en sla je een stukje over, dan weten ze die precies te vinden. Ik kreeg al de tip om knoflook te eten. Hoe dan? Het lijkt me voor de omgeving niet handig als ik op een knoflookteen aan het knagen ben. En in het eten gaat niet, want wij koken niet zelf. Voorlopig zit ik nu dus met een lange broek en sokken aan en heb ik ook lange mouwen. Hopen dat dat helpt. Mijn enkel heeft inmiddels de dikte van die van een olifant door de muggenbeten, maar dat mag de pret niet drukken. 

 Jullie horen mij morgen weer allemaal, welterusten voor straks!

PS: enorm leuk al jullie reacties en jullie pogingen om chinees te spreken. Ik kijk er elke dag weer naar uit, dus blijf me vooral volgen, enorm leuk! xx 

De taalles

Het is niet te geloven, maar ik heb zowaar in één keer doorgeslapen. Zou ik dan toch gaan wennen aan mijn dunne matrasje? Ik zit wel onder de muggenbulten. Het is hier heel vochtig. De luchtvochtigheid is zo rond de 80-90% en het regent bijna elke dag wel. Een ideale omgeving voor mijn grootste vijand op dit moment, de mug. Ook het internet is hier niet top. Ik heb nu wel een andere SIM-kaart waardoor ik in de stad goed bereik heb, maar hier in het dorp is het nog wel een beetje aanklooien. Vandaar ook dat het me nog steeds niet lukt om wat foto’s te posten helaas.

Vandaag moeten we echt even naar het iets grotere dorp om daar wat eten in te kopen. Gisteravond hadden we niks in huis en de rijstmaaltijd vult gewoon niet, dus met honger naar bed. In dit dorp waar ik zit, Fenyang (je spreekt het uit als “Fonjen”, dus je ziet hoe lastig dit nu al is), hebben ze een winkel van twee bij twee dus daar hebben ze niet zoveel en het ziet er niet echt fris uit allemaal en qua datum zet ik er ook mijn vraagtekens bij. Daar ga ik me dus niet aan wagen.

Na het ontbijt ga ik beginnen aan mijn eerste les met Amber. Het is zoooo lastig. Eerst krijg ik het alfabet. Ze spreken de letters echt op een andere manier uit en ze houden vaak hun tanden op elkaar met praten waardoor je een bepaalde klank krijg. Superleuk om te leren, maar moeilijk dus. Amber vindt me een snelle leerling, nou ik help het haar hopen.

Na de les gaan we alweer lunchen en daarna heb ik tijd om alles goed uit te schrijven en wat huiswerk te doen. Amber heeft 10 zinnen opgeschreven die ik moet gaan uitspreken. We zullen het zien morgen.

Om drie uur pakken Amber en ik de fiets en gaan we naar Lianlu om boodschappen te doen. Het is ongeveer 5,6 km rijden heen en het gaat over bobbelige en soms onverharde wegen. En het is warm, bloody hot. Maar na ongeveer 20 minuten fietsen zijn we er dan eindelijk. De hoofweg in Lianlu ligt nog steeds open dus we moeten met de fiets door modder en stenen heen en uiteindelijk zijn we bij de koele supermarkt. Heerlijk, hier wil ik wel de hele dag blijven! Nadat we allerlei snacks hebben gekocht gaan we even een Qing bu liang eten/drinken. Een kom met meloendrank met daarin yelly, bonen, heel veel meloen en ander fruit. Echt superlekker en ijskoud en het is gezellig. Niet op een terrasje, maar gewoon voor de winkel op een krukje met een houten tafeltje. En het verkeer maar gewoon langs rijden. Pfff ik denk dat ik inmiddels al heel veel uitlaatgassen en andere rotzooi heb ingeademd. De lucht is hier niet echt gezond. Er wordt van alles langs de weg verbrand en er rijden heel veel tractors en andere vervoersmiddelen die enorm veel rook produceren. En wij in Nederland maar ons best doen!

Nadat we alles hebben opgedronken rijden we met de fiets weer naar huis. Dit valt wel tegen, want we hebben een hoop boodschappen op de fiets. En o ja, ik rij op een kinderfiets, had ik dat al verteld? Gelukkig waren de banden hard, maar dat was het zadel ook. Dus de terugweg was heel oncomfortabel, maar ach, beter dan lopen. Wederom gutst het water van mijn hele lijf af, niet normaal. Maar we besluiten om gelijk maar te gaan eten, daarna de zonsondergang te fotograferen en dan te gaan douchen.

De zonsondergang is erg mooi, dus ik kan weer mooie plaatjes schieten en daarna ga ik toch echt onder de douche. Heerlijk!

Morgen wat taalles en ook wat geschiedenis over China, dus ook weer erg leuk. Voor nu alvast welterusten en tot morgen!

Zondag 2 september, de tweede week

Na een rustig nachtje, een zalige warme douche en een healthy breakfast check ik uit en vertrek richting de hostel van Yiqing. Tussendoor koop ik nog een paar souvenirs en daarna loop ik door, want mijn tas is behoorlijk vol. Weer een note to myself: volgende week niet zoveel meenemen, want je sjouwt je rot.

Yiqing is nog lang niet klaar, dus ik wacht rustig met een latte machiato in haar hostel. Chinezen houden van slapen. Daar ben ik nu wel achter. Wanneer ze vrij zijn liggen soms de hele dag te slapen. Nu komt dit natuurlijk ook wel door het warme weer, maar het valt me wel op. In winkels liggen de eigenaren vaak een tukje te doen als er niemand is. Zouden ze bij ons niet hoeven doen!

Na een korte taxirit zijn we bij het station van Guilin. We pakken daar de sneltrein (zo'n 244 km per uur) en na een uurtje zijn we in Gongcheng alwaar we worden opgehaald door de chauffeur. Inmiddels zijn ook de twee nieuwe vrijwilligers aangekomen. Twee meiden uit Shanghai. De een is 21 en de ander is 30 en ze zijn erg leuk. Wordt dus een leuke week wat mij betreft.

Amber, de andere coördinator ligt nog te slapen wanneer we om half vier bij het oude huis aankomen. Ik bedoel maar…

Daarna settelen de meiden zich en kletsen we nog wat over diverse landen, ik doe even een wasje en dan is het weer tijd om te eten. Yes, rijst natuurlijk, met wat onbeduidende groenten die weinig smaak hebben. Morgen maar weer wat eten inkopen voor in de avond, want dit is te weinig voor mij.

Morgenochtend ga ik Chinees leren. Ik heb er nu al zin in. Amber gaat het me leren, de andere twee meiden gaan met Yiying naar de school toe. Ik heb die school wel even gehad, dus wat mij betreft een lesje Chinees.

Vanavond gaan we film kijken en dan weer mijn klamboetentje in met mijn laptop. En ik denk dat ik al mijn trip voor volgend weekend ga voorbereiden.

Hoop dat jullie morgen weer meelezen… tot dan xxx

Sightseeing in Guilin

Heerlijk gedoucht en geslapen, top! Helaas wordt het een slechte dag qua weer. It’s raining cats and dogs, maar dat weerhoudt me niet om er vandaag op uit te trekken. Eerst maar even een ontbijtje. Ik kies voor een healthy breakfast en krijg twee geroosterde witte boterhammen met omelet en wat tomaat en een kom havermout. Hier geniet ik echt even van. Eindelijk geen rijst. Ik neem weer de thee met citroen en honing, want ik had de afgelopen dagen keelpijn en dit helpt echt. De honing is al gemengd met citroen en dat maakt het echt lekker.

Inmiddels heb ik ook al kunnen kijken wat er in de buurt is, maar ook wat ik de komende weekenden nog kan doen. Alles ligt hier behoorlijk ver uit elkaar en voor alles moet je wel een trein nemen en een taxi. Dus dat is even niet anders.

Ik besluit om 10 uur de deur uit te gaan, want dan zijn de winkels open. Eerst maar eens een plu kopen anders ben ik aan het eind van de straat al verzopen. Ik ben nog niet het hotel uit en ik word al opgelicht. Tja, mijn eigen schuld. Het regende zo hard dat ik snel een plu moest hebben en ook de volle mep heb betaald. Ach, 7 euro voor een plu is niet zoveel, maar hier wel. Verderop zag ik dezelfde liggen voor de helft. Moet ik maar opletten!

In de regen bezoek ik de Moon and Sun Pagodes. Ik koop een entreekaartje en klim de Moon Pagode op. Het is een hele klim, maar het is wel erg mooi. Alleen weet ik wel dat ik de andere Pagode in ieder geval niet ga beklimmen! De luchtvochtigheid is inmiddels 96% en het water gutst van me af. Bovenin maak ik een paar fotootjes en daal dan langzamerhand weer af. De andere Pagode bekijk ik alleen op de 1^eetage en dan vind ik het wel goed.

Daarna ga ik naar The Elephant Trunk Hill, een rots die lijkt op een olifant die zijn slurf in het water heeft. Ook hier moet ik natuurlijk weer een entreekaartje voor kopen, maar het is de moeite waard. Ook weer een enorm park om de hele rots heen. Het is behoorlijk commercieel. Ze stellen een reuzenschildpad tentoon, die in een houten bakje zit waar hij nog geeneens in kan draaien. Echt zielig, dus ik loop snel door. Ook hier weer trappen om het hoogste punt te bereiken. Dit zijn zo ongeveer 150 tot 200 traptreden. Ik kijk niet eens naar beneden zo hoog en stijl is de trap. Mijn workout heb ik vandaag in ieder geval gehad ;-)

Ik loop hier een tijdje rond, maak wat foto’s en besluit om weer terug te gaan. Om mijn hotel te bereiken moet ik door de grote winkelstraat. Bij een KFC (niet de echte natuurlijk) stap ik naar binnen om even wat te drinken en op Wifi te gaan. En op Wifi gaan is niet zo makkelijk, want ik krijg alleen maar Chinese tekens te zien, dus ik weet niet wat ik moet invullen. Gelukkig spreekt de jongen naast mij een beetje Engels en hij helpt mij. We raken aan de praat en ik vraag hem of ik een SIM kaart kan kopen zodat ik kan internetten en bellen.

Het blijkt dat de overheid hier de SIM-kaarten verstuurd en dat je die dus niet zomaar kunt kopen. Iedereen krijgt een nummer toegewezen. Maar misschien kunnen we ze toch nog ergens krijgen. Hij wandelt met me mee naar een shop en helpt me met vertalen, want ook in de winkels kunnen ze geen Engels. Hij vertelt me dat het wel echt enorm duur is zo’n SIM kaart, namelijk 100 yuan voor een maand. In euro’s is 100 yuan ongeveer 12 euro, dus voor onbeperkt internet overal is dat wat mij betreft een prima deal, maar hij is er nog niet van overtuigd. Zeker niet omdat ik er nog maar 3 weken gebruik van ga maken. Ik verzeker hem dat ik deze kaart graag wil hebben (heb maar niet gezegd dat 12 euro een peulenschil is vergeleken met de 5 euro per dag bij Vodafoon) en ik koop de kaart. Ook dit kost even tijd, want ze moeten een foto van me hebben, willen mijn paspoort zien en moeten weten waar ik verblijf. Maar uiteindelijk heb ik het!

Superhandig dat ik nu de hele dag door 4G heb en niet hoef te wachten totdat ik ergens Wifi heb. Daarnaast gaat alles veel sneller op mijn foon, oftewel top! We wisselen emailadressen uit en hij gaat zijn schoolboeken kopen en ik ga naar het hotel even bijkomen.

Onderweg loop ik langs allerlei eettentjes en eentje val me in het bijzonder op. Ze verkopen hier namelijk insecten aan satestokjes, echt goor! Ik ga ze zeker niet proberen, maar maak er nog wel een foto van. Walgelijk!

Het is inmiddels al 3 uur en ik ben al vanaf 10 uur de hort op, dus even relaxen voordat ik ga eten en vanavond nog de straat op ga. Dat is geen probleem hier. Het is hier ontzettend druk tot laat in de avond, dus ik hoef niet bang te zijn dat ik ergens alleen loop. Vanavond ga ik lekker shoppen, want morgenochtend zijn de winkels nog niet open en ik moet op tijd de trein weer hebben naar Gongcheng. Dus eerst nog wat eten in het hotel en dan: souvenirs scoren!!

Oké, het is allemaal wat anders gelopen dan gedacht, maar dat is juist het leuke van het alleen reizen. Terwijl ik aan het shoppen was, kwam ik ineens Yiqing tegen. Zij is coördinator bij de vrijwilligersorganisatie in China en zij was vorige week ook al in het vrijwilligershuis. Van alle duizenden mensen die daar lopen, kom ik nu juist haar tegen. Dat is toch wel heel toevallig, misschien moet het zo zijn. Het is een enorm leuke meid. Ze is 22 jaar, maar lijkt een stuk ouder en is heerlijk relaxed. Ze wilde graag met me optrekken en ik vond het ook gezellig, dus we hebben de hele avond rondgelopen door de stad en een beetje geshopt. Ondertussen Starbucks een bezoek gebracht, een waterval vanaf een hoteldak gezien en een optreden op het grote plein. Superleuk allemaal!

Ik had vandaag zo’n topdag gehad, dat ik me vanochtend al bedacht dat ik graag een tattoo wilde van iets van China. Dit was wel zo’n ervaring dat ik daar een herinnering aan wilde hebben. Maar ja, hoe weet je nu of iets betrouwbaar is of niet. Samen met Yiqing hebben we gezocht naar een tattooshop en jawel hoor, om de hoek van mijn hostel zat er eentje. We moesten een luguber trapje op waar ik zelf nooit alleen naar binnen was gegaan. De tattooshop zag er van binnen gelukkig wel heel clean uit. Toen ze me vroeg wat ik nu precies wilde gaf ik aan dat ik het woord China wel wilde, maar dan in oude Chinese tekens. De jongen van de shop tekende het uit en daar ging ik. Yiqing heeft nog wel gevraagd of het allemaal steriel was. Dat was natuurlijk wel een voorwaarde. De tattoo artist was zelfs een beetje gepikeerd dat ik dat vroeg, want hij gebruikte naalden maar één keer. Het was trouwens ook maar één naald en dat is heel bijzonder, want in Nederland heb je maar twee mensen die op deze manier tatoeëren. Binnen 20 minuten was ik klaar en het is echt mooi geworden!

Het grappige was nog wel dat Yiqing een groupon had en dat de tattoo uiteindelijk maar 52 yuan kostte, oftewel € 6,54. Zonder groupon was het 88 yuan geweest, oftewel € 11,07. Ook daar had ik mee kunnen leven, maar Yiqing stond erop dat zij de groupon inleverde.

Dus nu moet ik mijn wekker zetten om om 1 uur vannacht mijn tattoo schoon te wassen met water uit een flesje, want de kraan is niet goed genoeg.

Yiqing vertrek morgen ook weer naar het vrijwilligershuis en we hebben besloten om samen te gaan. Mijn treinticket hebben we om weten te zetten naar dezelfde tijd als dat zij gaat en dan gaan we eerst nog even samen lunchen en dan samen terug naar huis. Ik ben er in ieder geval blij mee, want het is gezelliger en we delen de kosten.

Maar nu ga ik echt slapen, of ik kan opblijven tot 1 uur, het is tenslotten al 23.30 uur hier. Ik kijk wel. Ik zet de Chinese televisie aan, wie weet is er nog wel een slechte soap, want ook daar zijn ze heel goed in.

Weltrusten allemaal in Nederland!

Guilin

Een onrustige nacht omdat ik het toch spannend vind om er weer op uit te trekken vandaag. Ik merk inmiddels dat ik een beetje beurse heupen heb van het liggen op de harde matras. Nou ja, matras… ik denk dat onze hond een dikkere mat heeft dan waar ik op lig. Maar ach, je wilt avontuur of je wilt het niet!
O ja en we kregen ook nog te horen dat de boiler was gemaakt. Vandaar dat ik elke keer koud water had met douchen hahaha!

Helaas komt het vandaag weer met bakken naar beneden. Zo erg zelfs dat als we terugkomen van school, het dakje van de douche van de gezamenlijke kamer van de dames is ingestort. Het water staat tot aan de enkels. Gelukkig is mijn kamer boven en heb ik hier geen last van, behalve dan dat de houten vloer in de gang helemaal doorweekt is, maar mijn kamer is en blijft droog door het verlaagde plafond dat erin zit.

Het schooltje is inmiddels weer achter de rug. Het was erg leuk en er zijn ook leuke foto’s gemaakt. Die ga ik nog wel uploaden zodra ik de kans krijg. De kindjes zijn echt schattig en volgens mij vonden ze het ook wel echt leuk dat we er waren. Maar ik hoop toch dat het lukt om de laatste twee weken de taalcursus te gaan doen.

Om 2 uur vertrekken we z’n allen naar het treinstation van Gongcheng, waar ik de trein neem naar Guilin terwijl de rest naar de bios gaat. De Amerikaanse meid reist nog even met mij mee tot aan Guilin dus we nemen afscheid van de Duitse jongen en het Italiaanse meisje.

Na een uur wachten op het treinstation kan ik toch echt vertrekken naar Guilin. Met de trein verloopt het soepeltjes. Daarna zwaai ik naar Anna de Amerikaanse meid en pak ik een taxi naar de Sky Palace Hostel. De taxichauffeur zet me af in een hele drukke straat en gebaard naar een zijstraatje waar de hostel moet zitten, maar dat ziet er zo vreemd uit dat ik besluit om maar even te vragen hoe of wat. Ik spreek een dame aan, maar die snapt er helemaal niets van.

Dus loop ik door en ga dan maar eens vragen bij een winkel. Deze dame begrijpt een beetje wat ik zeg en nog geen drie panden verder ben ik aan het juiste adres. De hostel is gelegen op de 6^een 7^everdieping van een flatgebouw aan een enorm drukke straat. Heerlijk even al die drukte. Nadat ik me heb gesetteld en iedereen op de hoogte heb gesteld dat ik goed ben aangekomen, besluit ik om toch nog even de straat op te gaan, want ik moet nog pinnen. Gelukkig is de geldautomaat naast de hostel. Aangezien het nog zo druk is op straat ga ik toch nog even de winkels langs. Het is een drukte van jewelste en overal zijn kledingzaken en schoenenzaken. Ze hebben hier geweldige gympen, dus als ik mijn oude handdoeken straks in China laat, heb ik daar vast nog wel een plekje voor!

Wanneer ik terug ben in de hostel bestel ik gelijk een pizzaatje en een heerlijke thee met honing en citroen. En daarna naar mijn kamer. Ik ga lekker douchen en maak me op voor morgen wanneer ik de stad ga verkennen. Nu al zin in!

Ik zou zeggen welterusten alvast en tot morgen xx

Ballonnendag

Eindelijk weer eens heerlijk geslapen! Ik heb nu eindelijk de goede stand van de airco door, dus ik heb goede hoop dat het de komende nachten beter gaat worden. En dat terwijl er om 4.30 uur gewoon vuurwerk werd afgeschoten vlak naast ons. Wie verzint dat

Helaas hebben we vandaag bij het ontbijt geen rijstpap, dus het wordt weer rijst met wat groenten. Ik kan het nog best hebben op mijn nuchtere maag, maar sommigen eten het al niet meer.

Vandaag nemen we de ballonnen mee en krijt. De krijtjes op school zijn zo klein dat je bijna met je vingers op het bord aan het schrijven bent. Dus het komt goed uit dat ik die heb meegenomen. De kids zijn rustiger dan gisteren. We beginnen alles te herhalen, het ABC, fruit, kleuren en vervoersmiddelen. Daarna doen we weer wat spelletjes waarbij ze lekker moeten rennen. Dan mogen ze nog even tekenen terwijl wij de ballonnen gaan opblazen. Het zijn er in totaal 26, dus we moeten nog wel even ons best doen. De juf en kinderen vinden het geweldig. Wanneer ze allemaal zijn opgeblazen laten we ze de kleuren raden en dan krijgen ze allemaal een ballon. Het is super om al die kinderen met die ballonnen te zien. Ze rennen door elkaar heen en het is een hoop rumoer, maar wel top. We hebben een speciale knoop in de ballonnen gedaan zodat de kids ze kunnen laten leeglopen en makkelijk mee naar huis kunnen nemen. De meesten worden namelijk gebracht op de scooter, soms met wel 2 of 3 tegelijk erop, dus dan is het niet handig om zo’n grote ballon bij je te hebben. Het maakt ze trouwens allemaal niet uit. Een gezin van 4 of 5 kan makkelijk op een scooter. Baby ergens tussenin en dan staat er nog eentje tussen het stuur en het zadel en de rest op het zadel.

Wat ze hier trouwens ook doen is spugen, eerlijk gezegd rochelen. Echt goor, zeker wanneer we naar school worden gereden en de chauffeur haalt tijdens de rit wel drie of vier diep zijn neus op om een rochel uit het raam te spugen. Walgelijk, ik kan er niet aan wennen. Je ziet alle vrijwilligers dan ook een vies gezicht trekken, zeker als je net je ontbijt naar binnen hebt.

Na de school gaan we weer naar huis om dan om 12 uur te gaan lunchen. En ja hoor, weer rijst. Gelukkig zit er wat tomaat en roerei bij, dan vult het nog wat.

En wat we vanmiddag gaan doen…. Volgens mij niet zoveel. Het is ook lastig om hier wat te doen, want er is niet zoveel behalve wandelen, tenzij je een aantal uur in een taxi of bus wil zitten. Vandaar dat ik Travel Active heb gevraagd of ik misschien een taalcursus kan doen in de laatste twee weken. Op school is leuk hoor, maar ik heb nu niet het idee dat ik erg bijdraag aan de ontwikkeling van de kinderen. Alles is aanwezig op school: televisie, schoolbord, teken- en knutselmateriaal in tegenstelling tot schooltjes die ik heb gezien in Indonesië en Thailand. Dat idee had ik ook toen ik me hiervoor inschreef. Dus vandaar dat het me leuk en nuttig lijkt om de taal te leren, hoe ingewikkeld die ook is. Dus dit verhaal wordt vervolgd.

Inmiddels heb ik voor aankomend weekend een trip naar Guilin geboekt. Ik blijf daar twee nachten in een hotel met warm water en een zacht bed! Waar je al niet blij mee kan zijn ;-)

Er zijn daar veel bezienswaardigheden, dus die ga ik lekker bekijken. Ik heb er nu al zin in. Wordt wel weer een reis om de wereld: eerst met een taxi naar het treinstation in Gongcheng, dan met de trein naar het treinstation in Guilin en vandaar uit met een taxi naar het centrum. Maar ach, dan heb je hopelijk wat.

Morgen eerst nog een ochtendje school draaien en dan om twee uur vertrekken. Dus ik ga nu mijn tasje alvast klaar maken zodat ik niets vergeet. Heerlijk vooruitzicht, ik heb er zin in!

Karaoke

Geen film dinsdagavond. Het regende en onweerde als een gek. De staf had een uitje dus we waren met z’n viertjes nog in het huis toen het enorm tekeer ging. En uiteindelijk viel de elektriciteit uit en zaten we in het donker. En als ik zeg donker, dan bedoel ik ook donker! Je zag echt geen hand voor ogen, maar gelukkig hadden we onze telefoons nog. Met onze telefoons dus gezocht naar kaarsen, maar die waren in het gehele pand niet te vinden. Gelukkig ging na 1,5 uur het licht weer aan en rende iedereen gelijk naar z’n oplader ;-)

Deze woensdag ochtend ben ik er maar eens vroeg uit gegaan om wat oefeningen te gaan doen. Tja, op mijn leeftijd raak je in verval als je vier weken lang niets doet, dus kleding aan en gaan met die banaan. Nou ja, het duurt ff voordat je je kleding aan hebt wanneer je zo klam bent en wanneer je dan buiten komt, gutst het water al van je af zonder dat je überhaupt al begonnen bent. Maar goed, toch wat squats en lunges eruit geperst en ook nog wat armoefeningen gedaan. Note to myself: wel eerst ff muggenspray op doen, want het leek wel of ze op de loer lagen toen ik buiten kwam. Later bleek dat dit ook echt het geval was, overal geprikt.

Na het ontbijt gingen we weer naar de school. Door het onweer van de afgelopen avond hadden we de les niet voorbereid. Daarbij kwam nog dat de kids al druk waren toen we het lokaal binnen wandelden. Volgens mij voelen kids dat, wanneer je onzeker bent en je moet improviseren, dus de hele les was een beetje een zooitje. Omdat we een kleurplaat van een kinderboerderij hadden meegenomen leerden we ze ditmaal de dierennamen in het Engels. Na tien minuten hadden ze er al geen zin meer in, dus maar over naar een spelletje. Maar ook dit was geen succes. Gelukkig vonden de draakjes de kleurplaat wel leuk, dus was er wat rust in de tent. Na het kleuren nog wat dierennamen en geluiden, maar daar waren ze ook snel klaar mee, dus beëindigden we snel de les.

Na de lunch ging het plan op om naar Gongcheng te gaan voor Karaoke. Nu is Karaoke niet mijn favoriete bezigheid en had ik er niet zo’n zin in, maar uiteindelijk was het hilarisch! Karaoke is echt een ding voor de Chinezen. We kwamen binnen in een soort foute stripclub en kregen een kind of darkroom toegewezen waar een grote tv in stond en de microfoons lagen. Voor twee uur karaoke en thee, bier en cola en nog wat meloen betaalden we € 2,50 pp. We hebben erg gelachen en lekker gezongen met z’n allen. De dame van de tent kwam later nog terug want ze wilde graag met mij op de foto. Waarom ze dat wilde echt geen idee, maar het was wel grappig. Nu gebeurt het trouwens wel vaak op straat dat mensen naar je lachen, “hello” roepen, zwaaien of stiekem een foto maken. We waren ook wel een hele bezichtiging zo met z’n vijfjes: Amber (24) de Chinese leidster, Cedric (20) uit Duitsland, Anna (18) uit de USA, Eugenia (23) uit Italië en ik natuurlijk.

Na onze optredens hebben we ergens nog een soort melkthee met caramel gedronken en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan en het avondeten te nuttigen. Nu was dat avondeten niet heel veel bijzonders. Rijst, wat groenten en de gefrituurde aubergines van vanochtend. Nu heb ik gisteren in Lianhua wat havermout gekocht dus die hadden we deze ochtend in de rijstpap gedaan met wat suiker. Smaakte nog best redelijk zo naast de nasi en de gefrituurde aubergine zo op je nuchtere maag.

O ja, natuurlijk nog even gebadmintond, maar dat was snel klaar toen iemand de shuttle kapotsloeg (nee, niet ik). Daarna de les voor morgen voorbereid. We gaan de boksballonnen gebruiken die ik heb meegenomen. Voor de kids waarschijnlijk een feest, voor ons wel aanpoten, want we moeten 26 van die dingen opblazen. Ach niets is te veel voor onze schatjes.

Vanavond dan wel een film gekeken en nu zit ik dan te luisteren in mijn klamboetentje naar het onweer en de harde regen die valt. De gang voor mijn kamer staat al blank omdat het dak lekt, maar zolang het niet in mijn kamer komt, vind ik het best. Morgen is het vast wel weer gedroogd.

Vandaag was dus een superleuke dag. Volgende week krijg ik dan toch echt mijn cultuurweek en gaan we dus nog meer dingen doen. Leuk, heb er nu al zin in.

Helaas is het downloaden van foto’s een drama hier met het internet, dus die houden jullie nog van mij tegoed.

Maar voor nu welterusten en tot morgen!