Les, les, les, vandaag een hele dag les om de afgelopen twee dagen nog wat in te halen. Ik leer steeds beter de tonen te lezen en wat dingen te onthouden. Dus het is wel erg leuk dat ik nu wat progressie zie.

Het ontbijt en de lunch zijn echt wel lekker dit keer, maar alsnog krijg ik na twee uurtjes alweer trek. Tja, witte rijst vult gewoon niet. Even doorbijten dus. We gaan wat eerder avondeten, want vanavond gaan we Mooncakes maken. Dit zijn een kleine koekjes met verschillende vormen. Deze koekjes maken ze voor a.s. maandag, dan is het namelijk Moon Festival en vieren ze dat de herfst komt. De maan is dan hier op zijn grootst. Helaas ben ik er dan niet meer bij om dit festival bij te wonen. Het schijnt een enorme happening te zijn. De Chinezen hebben heel veel festivals. Bij het ene festival vieren ze de oogst, bij de andere de liefde (net als bij ons Valentijnsdag), bij het andere festival (The Dragon Boot festival) zijn er bootraces op een rivier in China, een soort Tombe festival waarbij ze de doden eren, etc. etc. Wat wel erg leuk is dat tijdens al deze festivals, in totaal zo ongeveer 8, de hele familie bij elkaar komt om met elkaar te eten, te drinken en te praten of om een activiteit te doen. Het zijn dus allemaal wel sociale gebeurtenissen.

Maar goed, wij gingen dus die mooncakes maken. De chauffeur zette ons af in Gongcheng. Daar gingen we een soort verzekeringskantoortje in en moesten we een paar trappen op. Het was er enorm druk. Heel veel moeders met kleine kinderen zaten er al of liepen rond. Het leek wel een groot verjaardagsfeest want de boel was ook versierd met allerlei ballonnen. We gingen zitten aan een tafel. Qiqing vertelde dat er eerst een man wat zou komen vertellen over verzekeringen. Die mooncakes waren dus een soort lokkertje. Maar goed, het hele verhaal van die (inclusief powerpoint) duurde zo’n half uur. Daarna kwam hij echt niet meer over het gekletst van mamma’s en kinderen heen en stopte hij er gelukkig mee. Toen kwam er een dame die uit ging leggen wat we gingen doen. Het was een vreselijke chaos. We moesten een mondkapje voor en handschoenen aan en daarna kregen we wat gekleurd deeg en wat vulling. Van het gekleurde deeg moesten we ronde schijf maken en dan moest de vulling erin en dan proberen zo netjes mogelijk dicht te vouwen. Was dit eenmaal gelukt, dan moest het daarna in een soort kurketrekker apparaat waardoor er een speciale stempel op kwam.

Het lukte allemaal prima en ik was het middelpunt van de avond, want ik werd door allerlei chinezen gefilmd zag ik stiekem uit mijn ooghoeken. Met de één ben ik nu vrienden op WeChat (geen idee hoe ze heet) en degene die het had georganiseerd wilde graag met me op de foto. Nou dat mag hoor!

Uiteindelijk was het een leuke avond ondanks dat het volgens mij toch gewoon voor kinderen was.

In het donker reden we weer terug naar huis. Even douchen en nu nog mijn verhaaltje schrijven. En dan nog maar 4 nachtjes en dan home sweet home…

Welterusten allemaal xxx