Wat een zalige nacht. Eerst lekker gedoucht en haren gewassen en daarna het zachte bed in. Wat kan een mens daar gelukkig van worden!

Ik vergeet gisteren te vertellen dat Guangzhou een hele grote stad is. Terwijl de trein de stad naderde zagen we al de torenflats aan de horizon (en de smog). Er staan hier enorm veel flats van zo’n 50 verdiepingen hoog. En van diezelfde soort flats staan er dan een stuk of 8 naast elkaar. Deze stad heeft dan ook 16,6 miljoen inwoners heb ik gelezen. Nederland heeft er momenteel 17,02 miljoen. Kun je nagaan!

Ik ben om 7 uur al wakker dus kruip achter mijn laptop om nog wat dingen op te zoeken voor vandaag terwijl Hannah-Lynn nog ligt te slapen. Ik durf de gordijnen nog niet open te doen, maar ben enorm benieuwd naar het uitzicht. Want vanaf de 48^steverdieping moet dat wel geweldig zijn! Om half 10 is Hannah-Lynn ook wakker en de gordijnen kunnen open. Het is gelukkig een zonnige dag dus het uitzicht is overweldigend. Alleen maar hoge flatgebouwen en torens, wat een stad.

We checken uit en gaan kijken waar we kunnen ontbijten. Er is inmiddels een enorme wind opgestoken. Er komt morgen een orkaan over Hong Kong heen en dat is maar 2 uur van ons verwijderd, dus daar moeten we wat van voelen. Terwijl we op een terrasje zitten met een slice pizza en een sapje waait het behoorlijk. Er is een soort braderie voor kinderen aan de gang maar ze moeten daar hun uiterste best doen om niet alles weg te laten waaien.

Nadat alles op is halen we eerst een SIM kaart voor Hannah-Lynn. Ik heb al eerder met dat bijltje gehakt en het is hier niet makkelijk om een SIM kaart te krijgen. Er moeten heel veel gegevens worden ingevuld, paspoort, foto etc. En dan is het natuurlijk ook nog eens heel lastig om mensen die geen Engels spreken zo goed mogelijk te vertellen wat je wil. Na ongeveer een uur heeft Hannah eindelijk de kaart bemachtigd en kunnen we verder.

Het is heet vandaag, maar dan ook echt heet. De wind die waait lijkt wel een hete föhn en de temperatuur is zo ongeveer 34 graden. Het is bijna niet uit te houden buiten.

We hebben nog steeds de sleutels van de vieze B&B in ons bezit (we zijn gisteren niet meer teruggegaan), dus die moeten we eerst even terugbrengen. Terwijl we de portiek deur openen, de stalen voordeur met tralies hebben geopend en de houten voordeur, komen we het vertrek binnen. Ik hoor mensen, dus dat zullen de andere huurders wel zijn. Ik ga nog even naar het toilet en zie dat de vloer helemaal nat is. Ja, zij zijn wel gebleven en hebben dus gewoon gedoucht in de wc. Ik ben zo blij dat wij naar een luxer oord zijn gegaan! Ik geef de eigenaar nog een berichtje via WeChat dat we de sleutel binnen hebben gelegd en Hannah-Lynn en ik vertrekken net zo snel als dat we gekomen zijn.

We hebben het plan opgevat om eerst naar de winkelstraat van Shangxiajiu te gaan. We pakken de metro en na een paar keer overstappen zijn we bij deze befaamde winkelstraat. De metrotickets zijn enorm goedkoop. Voor 3 yuan, zo’n € 0,38, rij je van de ene kant naar de andere kant. Echt super!

Het is warm, druk en er is enorm veel lawaai bij de winkels. We kunnen elkaar haast niet verstaan. De verkopers van de winkels schreeuwen je naar binnen. Sommigen staan in een speciale outfit buiten om mensen te lokken. Het is echt bijzonder om dit te zien.

We duiken een echte MacDonalds binnen en eten ons lekker vol. Zalig na al die rijst! We willen eigenlijk nog langs een tempel, maar het is zo ontzettend warm dat we besluiten om naar ons nieuwe hotel te gaan. Het vorige hotel was echt superdeluxe maar wel erg duur, dus we zijn verkast naar een ander hotel. Hier betalen we per nacht € 25, een koopje. Het is een prima kamer, met een schone douche dus top.

We spoelen ons even af, want het zweet staat op ons voorhoofd. Daarna vertrekken we naar de Canton Tower. Dit is echt prachtig om te zien. Deze toren is enorm hoog en helemaal verlicht. We maken wat foto’s van de toren en van de stad die ook verlicht is en gaan dan weer terug richting het hotel. We zijn behoorlijk moe en besluiten om nog wat te gaan eten bij het winkelcentrum dat naast het metrostation ligt. We delen samen een pizza en gaan daarna nog langs de winkels en dan is het toch echt tijd om naar huis te gaan.

Inmiddels is de wind behoorlijk gaan waaien. Ik krijg van Amber een bericht dat de trein naar Gongcheng morgen waarschijnlijk komt stil te liggen omdat de orkaan Dus we krijgen de tip om wat water en eten in te slaan en vooral niet naar buiten te gaan. Ik vraag of het misschien beter is om nog een nachtje in Guanghzou te blijven. Het lijkt me nou niet zo’n prettig idee om tijdens een orkaan in een trein te zitten waar je geen kant uit kan. We lopen naar de receptie en vragen of we nog een nacht extra kunnen blijven. Gelukkig kan dit. Als het goed is zorgt Amber dat de treintickets worden omgeboekt. En we lopen nog even naar het supermarktje om de hoek en halen allebei een grote fles water en wat broodjes. Mocht het wild worden morgen, dan hoeven we de deur niet uit.

Het is best een eng idee al zeg ik het zelf. Ik ben blij dat we niet meer op de 48^steetage zitten. We zitten nu op de 2^eetage, dus wat dichter bij de grond. We checken nog even samen waar de nooduitgang is, want dit kan best wel eens spannend worden morgen.

En dan, doen we allebei ons ding. We bellen met het thuisfront en ik typ nog even dit bericht. En dan morgen….. we gaan het zien.

Welterusten allemaal xx