Vandaag gaan we naar de plaatselijke markt om wat zinnetjes te oefenen. Maar eerst eet ik mijn yoghurtje die ik gisteren in de supermarkt heb gekocht. Het smaakt zalig (ondanks dat het al warm geworden is) zeker met wat havermout erbij. Om half 9 gaan we dan echt ontbijten met z’n viertjes. Ik ben blij dat ik al wat naar binnen heb, want er staat aangemaakte komkommer, mais, een soort rode aardappel, sojasoep en een soort platte koek van deeg. Dus ik laat het bij wat komkommer, mais en de rode aardappel, die er wel heel erg gezond uitziet. Wat dat betreft heb ik niet te klagen. Alle groenten zijn vers en worden ook gelijk bereid, dus vitamines in overvloed.

Na het ontbijt krijg ik weer Chinese les en om half 11 vertrekken we naar Lianlu om de markt te bezoeken. De boeren uit de omgeving komen hier met al hun groenten en vlees om dit te verkopen. Ik hou van markten, heerlijk! De groenten en kruiden liggen mooi uitgespreid, maar er staan ook bakken water met levende vis, krab en garnalen. Ik zie hokken met kippen en zelfs een hokje met twee puppies. Ik loop er maar snel langs, want daar word ik niet echt vrolijk van. Uiteindelijk moet ik toch nog wel wat kopen, dus ik stap op een groentenkraam af en vraag wat een appel kost. De vrouw kijkt me lachend aan en verteld wat ze kosten. Ik snap er niet zoveel van en vraag of ze het herhaalt. Dan pakt ze een zak en wijst ze me aan dat ik moet pakken wat ik wil. Ik pik er een appeltje tussenuit en doe het in de zak. De vriendelijke vrouw weegt het af en zegt: liang kuai, oftewel twee yuan. Ik betaal de vrouw, bedankt haar en stap met trots de kraam uit. Pff zweet op mijn voorhoofd, maar het is gelukt!

Daarna gaan we een tentje in waar we wat te drinken en wat frietjes bestellen. Een soort plaatselijke snackbar zeg maar. De frietjes smaken goed en ook de meloenjuice is om te smullen. Heerlijk koud! Het is vandaag weer behoorlijk warm, dus dit gaat er wel in. Hannah-Lynn zit inmiddels onder de muggenbulten. En net zoals ik in de eerste week, zijn het nu hele grote rode schijven geworden die er behoorlijk ontstoken uitzien. Het arme kind lijkt wel een mislukte krentenbol en ze heeft er enorm veel last van. Gelukkig biedt het restje meloenjuice nog wat uitkomst, want door het bekertje tegen haar muggenbulten aan te houden vermindert de jeuk. Het is echt zielig.

Wanneer we terug zijn gaan we nog even lunchen en ik merk op dat ik daar met drie uitgebluste tieners zit. Ze zitten er alle drie als een dood vogeltje bij. Ze hebben het warm en ze hebben slaap. Slaap? Dat woord ken ik alleen maar als het donker wordt. Maar ach, ik vind het wel lekker om rustig wat te kunnen typen of wat te kunnen lezen, dus vermaak me prima in die tijd.

Vanmiddag weer les, dus die ga ik zo maar eens voorbereiden, want het blijft lastig…..