Deze morgen begint top, want bij het openen van mijn gordijnen sta ik ineens voor een immens landschap met rijstvelden. Het uitzicht is prachtig en overweldigend! Ik heb zalig geslapen en het bed is top, dus ik blijf nog een in bed liggen en geniet van het uitzicht. Dit zal ik niet snel meer vergeten.

Gisteravond waren we uiteindelijk pas laat in de hostel. Daarom konden we niet zien wat voor mooi uitzicht onze kamers hadden. De kamer was schoon en dat is al een unicum hier in China. Het enige minpuntje was dat ik de ratten hoorde lopen over het plafond en langs de muren. Ik heb er verder geen hinder van, maar ik zit op de bovenste etage en ik hoor ze af en toe over mijn plafond rennen en achter me door de muur heen. Eng idee, maar zolang ze daar blijven vind ik het oké.

Om 9 uur ga ik met Jenny ontbijten in de hostel. Het is een soort familieaangelegenheid, want de een zit achter de receptie, de ander kookt en de ander maakt schoon. Het is er erg gezellig en het ontbijt is zalig.

Daarna pakken we onze camera en trekken er op uit. Er zijn hier drie punten van waaruit je een mooi uitzicht hebt. We beginnen er met eentje en zullen later op de dag bekijken welke we nog meer gaan doen.

Voordat we daar zijn moeten we eerst via kleine paadjes tussen de huizen door om het juiste pad te vinden. Deze paadjes zijn smal, hoog en vies. Naast de meeste paadjes ligt rotzooi, dus het is een perfecte omgeving hier voor ratten. Jenny zag er al eentje lopen, ik hoor ze while we speak :-I Maar geen gezeur, we hebben onze tocht gemaakt door de rijstvelden en ook dit was geweldig. Het is met geen pen te beschrijven hoe het uitzicht hier is. Ben echt aan het genieten van al dit moois.

Gelukkig kan ik nu wat foto’s downloaden dus jullie kunnen meegenieten.

Vanmiddag vul ik mijn verhaal aan, want we zijn nog niet klaar voor vandaag. Maar nu even lekker rust.

Jenny en ik zijn terug van de grote tocht. We gaan naar punt 3 op de kaart, oftewel het uitzicht der uitzichten. Deze tocht gaat een uur heen en een uur terug duren en als het goed weer is kunnen dan we de zonsondergang zien. We vertrekken om 15.30 uur op advies van de hosteleigenaar zodat we op tijd boven zijn, maar ook weer op tijd beneden. Het wordt nog al snel donker hier en dat al rond 18.30 uur, dus we moeten wel opschieten. Het begin van de tocht gaat best goed. Het is niet druk, dus we komen geen mensen tegen. Pad op pad af, trapjes op en trapjes af. Het is een hele klim. Na een half uur wordt het steeds steiler en de traptreden worden steeds hoger. Ik wil al niet eens meer naar het hoogste punt en ik sta op het punt om af te haken. Maar Jenny geeft aan dat het vast de moeite waard is en dat zij verder wil, dus oke. Dan gaan we door. Al gauw gaat het weer wat beter met me en ik sta verbaasd van mezelf. Het lijkt wel alsof ik extra energie heb gekregen en ik krijg weer de pas te pakken. Jenny daarentegen krijgt het moeilijk en moet af en toe gaan zitten omdat ze gewoon niet meer kan. Uiteindelijk gaat ze zitten en zegt tegen me dat ik door moet en dat zij wel volgt. Eerst sputter ik tegen, maar uiteindelijk ga ik toch. Na nog een paar enorm steile trappen ben ik dan eindelijk op het hoogste uitkijkpunt van de omgeving. Het is de moeite waard. Ik loop wat rond en maak wat foto’s en uiteindelijk komt Jenny toch ook boven. Ze heeft het alsnog gehaald, maar is kapot. Ze rust wat uit en nadat we foto’s hebben genomen en hebben genoten van het mooie uitzicht vertrekken we weer naar beneden. Dit lijkt altijd zo makkelijk, maar ik denk dat we het morgen wel gaan voelen. Nou ja, dan zitten we toch in de bus.

Onderweg staat er af en toe een soort hutje waar ze wat drinken en ijsjes verkopen, dus Jenny trakteert me op een ijsje en al vrolijk lopen we verder. Het is uiteindelijk nog een behoorlijke daling en soms ook weer wat trappen omhoog voordat we dan uiteindelijk na 2,5 uur weer terug zijn bij onze hostel. Mooi op tijd voordat het donker wordt. Blij dat we het gehaald hebben, gaan we nog even zitten en delen we wat foto’s uit. We bestellen alvast ons avondeten en dan gaan we naar de kamer om even te douchen en uit te rusten.

Morgen nemen we om 12 uur de bus naar Guillin. Deze trip gaat ongeveer 2,5 uur duren. Daar moet ik eerst een ATM geldautomaat zoeken, want ik ben bijna door mijn Chinese poen heen. En dan zal ik afscheid nemen van Jenny. Zij blijft in Guilin en reist daarna door naar Chengdu en ik ga weer naar mijn eigen vertrouwde hok toe. Daar zit inmiddels een Nederlandse vrijwilligster die vandaag is aangekomen. Ook weer spannend, ik ben benieuwd.

Maar voorlopig nog even genieten van mijn verblijf hier en mijn heerlijke douche en bed. Wat kan dat toch fijn zijn!

Alvast welterusten en tot mijn volgende verhaal dan maar weer. xx