Goedemorgen deze morgen. Vandaag nog even een lesje Chinees en Chinese vouw- en knipkunst. Daarna leer ik een Chinees liedje zingen, geweldig! Wanneer ik weer terug ben, zal ik jullie allemaal laten meegenieten :-)

Na de lunch vertrekken we naar Yanshou, maar eerst zetten we Sylvia af bij het treinstation van Gongcheng. We nemen afscheid van haar en nemen ons voor om contact te houden. Ze wil zeker nog een keer naar Nederland komen, dus dan gaat ze me bellen. Zou leuk zijn!

Wij rijden dan door naar een bushalte waar de bus naar Yangshou staat te wachten. Voor 15 yuan, zo omgerekend € 1,89 rijden we binnen een uur naar Yangshou. Het is wel verplicht om een gordel te dragen en zodra we op weg zijn begrijp ik waarom. De chauffeur rijdt als een bezetene en haalt overal in. Tja jammer dan dat er op de andere weghelft ook net een bus wil inhalen, die moet dan maar even afremmen voor ons. Je kunt je voorstellen dat ik blij was dat we er waren.

Yangshou is een drukke en toeristische stad, iets groter dan Gongcheng. Ik zie al gelijk dat er veel toeristen rondlopen in de drukke winkelstraten. Het is er knus en gezellig. We zoeken de hostel op die Qiqing voor ons heeft geboekt. En mijn twijfel wordt waarheid, we komen in een Youth Hostel ergens in een achterafstraatje. De drie dames delen een kamer, ik wil toch echt een privékamer. En de vraag komt nog even of ik een zittend toilet wil of een Chinees toilet. Nou geef me maar het zittende toilet! Amber was al eerder in deze hostel geweest en verzekerde me dat er handdoeken waren. Die waren er dus niet. Je kon bij de receptie een handdoek krijgen. Ik kreeg een handdoek zo groot als een postzegel in mijn hand gedrukt (ik wou zeggen: handen, maar aan één hand had ik meer dan genoeg) en daar moest ik het mee doen.

En de kamer, tja…. Het is beter dan mijn eigen hok, iets schoner en een stuk ruimer, maar het behang bladdert van de muren af en ik zie toch echt schimmel achter het behang. Maar er is warm water en het bed is ook niet onaardig. Ik betaal dan ook maar 100 yuan, dat is zoiets als € 12,50 dus ik mag niet klagen denk ik.

Jenny en ik boeken gelijk een excursie voor morgenochtend. Om 6.30 uur vertrekken we naar de bekende Li-river. Als het goed is hebben we daar een bootexcursie. Ik ben erg benieuwd.

Nadat iedereen weer fris is na de reis, gaan we op zoek naar een eettent. We hebben besloten om geen rijst of noodles te eten. Het wordt pasta. We gaan bij een tent zitten en bestellen pasta carbonara, een pizza en canneloni en we splitten het met z’n viertjes. En eindelijk, ze hebben een witte wijn, dus ik neem lekker een glaasje. Die smaakt!

Wanneer we vol gegeten zijn wandelen we door de drukke winkelstraat en duiken we hier en daar naar binnen om wat te bekijken of te kopen. Het is enorm druk en de straat zit vol met allerlei barretjes. Bij elke bar zit iemand te zingen of muziek te spelen en de een probeert de ander nog te overtreffen, dus het is een herrie van belang! Daarnaast zitten er nog verkopers in de straat die hun spullen willen verkopen, dus die schreeuwen ook de longen uit hun lijf. Oftewel een enorm lawaai. Naast dat lawaai zijn ze ook overal op straat eten aan het verkopen. Ze maken het waar je bij staat en dat betekent dat de hele straat stinkt naar allerlei etenswaar. Vooral de zwarte tofu die ze maken stinkt echt een uur in de wind en je wordt er zelfs onpasselijk van. Amber en Jenny nemen ook nog geroosterde octopus. Ik probeer er nog wel een stukje van, maar wordt er niet warm van. De verse mango die we daarna met elkaar delen is wel heel erg lekker.

We gaan zitten bij een gezellige bar waar we nog wat drinken en wat foto’s met elkaar delen. En dan wordt het tijd om naar de hostel te gaan, want morgenochtend vroeg vertrekken Jenny en ik al om 6.10 om even bij de fake Mac een koffie en wat ontbijt op de kop te tikken en dan te vertrekken naar de Li-River.

Het verbaast me trouwens dat de Chinezen alles met hun telefoon doen. Echt niet normaal. In plaats van Whatsapp hebben zij WeChat en daar doen ze alles mee. Ze kunnen er bijvoorbeeld mee betalen. Bij elke winkel hangt een QR-code en die scannen ze en hoppa, betaald! Alle winkeliers werken hiermee, maar ook hotels etc. Ontzettend handig, want bijna niemand heeft meer cash bij zich. Kun je het ook niet verliezen toch? WeChat heeft ook allerlei handige apps waarmee ze in no-time een treinticket boeken, hun hotel om advies vragen etc. En anders bellen ze eventjes met wie dan ook en dan wordt alles geregeld. Ze zijn de hele dag met de telefoon bezig. Het is nog veel erger dan in Nederland, maar wel weer ontzettend handig.

Maar nu ga ik toch echt slapen, het is inmiddels 23.15 uur en morgen is het weer op tijd eruit. Dus tot morgen allemaal xxxxx